فارسي امروزي، که بخشي از شاخه هندو- ايراني از زبان هاي هندو- اروپايي است، زباني بسيار قديمي است و از ظرافت طبع و انعطاف پذيري زيادي برخوردار است. در طول چندين قرن، واژگان عربي و بسياري از عناصر زبان ترکي در اين زبان جذب شده اند و دايره واژگان رايج آن به بيش از 100 هزار لغت رسيده است.
فارسی زباني شيرين است که به سادگي قابل يادگيري است و براي خلق شعر و ادبيات ايرانيان که در طول قرون بي همتا بوده، بسيار ايده آل است. اين زبان، فوق العاده با ثبات است و ايرانيان قادر هستند ادبيات قرن دوازدهم را تقريبا به سادگي بخوانند.
اکثر ساکنين ايران که زبان اولشان فارسي نيست دو زبانه هستند، به هر دو زبان فارسي و زبان مادريشان تسلط دارند. افرادي که زبان اولشان فارسي است معمولا تک زبانه هستند.

دین، مذهب و زبان

دین رسمی مردم ایران، اسلام و مذهب رسمی، شیعه ی دوازده امامی است. مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل‌اند. 99/5درسد از مردم ایران مسلمانند و 91درسد آنها شیعه هستند. اقلیت­های مذهبی که در ایران به رسمیت شناخته شده‌اند، عبارتند از: مسیحیان، کلیمیان و زرتشتیان و پیروان سایر ادیان.

زبان رسمی و خط رایج ایران، فارسی است به جز فارسی، زبان­های دیگری مانند ترکی، کردی،‌ عربی، گیلکی و بلوچی نیز در نقاط مختلف کشور تکلم می‌شود. از زبان­های خارجی رایج در ایران، در درجه­ی اول انگلیسی و سپس عربی و فرانسه کاربرد دارد.